Een geïsoleerd eiland voor Amerika's meest beruchte criminelen
Geschiedenis van Alcatraz
28 jaar en acht maanden. Officieel getiteld "U.S. Penitentiary, Alcatraz", werd de instelling geopend op 1 juli 1934 en gesloten op 21 maart 1963.
Er zijn 336 "hoofdlijn" cellen en 42 "eenzame opsluiting" cellen in het cellenhuis. De gevangenis was echter nooit vol, en de gemiddelde bevolking was ongeveer 260 mannen. De hoogste bezetting was 302 veroordeelden.
Ongeveer acht jaar. Mannen werden nooit direct veroordeeld tot Alcatraz, maar moesten hun weg naar het eiland verdienen door slecht gedrag in een andere federale instelling. Alcatraz werd soms "de gevangenis binnen het gevangenissysteem" genoemd. Goed gedrag kon een veroordeelde een overplaatsing naar een andere federale instelling opleveren, maar bijna nooit een directe vrijlating uit de gevangenis.
Spiritualisten en mensen die in geesten willen geloven, beweren vaak dat ze bij een bezoek aan Alcatraz spookachtige aura's en spookachtige gevoelens oppikken. Er zijn echter geen authentieke gevallen bekend van waarnemingen van geesten door bewoners van Alcatraz door de jaren heen, of het nu soldaten, gevangenen, penitentiaire inrichtingswerkers, familieleden of parkwachters waren.
Geen enkele. Alcatraz had geen voorzieningen voor de doodstraf en niemand werd ooit met een doodvonnis naar het eiland gestuurd. Alcatraz gevangenen die halsmisdrijven pleegden op het eiland werden berecht in een federale rechtbank, ter dood veroordeeld en overgebracht naar de San Quentin State Penitentiary voor executie in de gaskamer.
Hoewel het in de baai van San Francisco wemelt van de haaien, bestaat het merendeel uit kleine soorten, zoals de bruine gladde haai en de luipaardhaai, die gemiddeld maar een paar meter lang zijn en geen interesse hebben om mensen aan te vallen. Grote witte haaien (onterecht berucht gemaakt door de film "Jaws") wagen zich zelden in de baai, hoewel ze talrijk zijn in de wateren van de Stille Oceaan net buiten de Golden Gate. Er moet echter worden opgemerkt dat in oktober 2015 een grote witte haai doorbrak om een zeeleeuw te vangen en op te eten, ongeveer 20 meter van de haven van Alcatraz Island.
Nee. Robert Stroud, de zogenaamde "Vogelman van Alcatraz" deed al zijn vogelkweekactiviteiten en vogelonderzoek in de Amerikaanse gevangenis in Leavenworth, Kansas, waar hij van 1914 tot 1942 gevangen zat. De gevangenisautoriteiten stuurden hem naar Alcatraz om hem weg te houden van zijn vogels en uit de aandacht van het publiek. In Alcatraz zat Stroud zes jaar in eenzame opsluiting in D Block en nog eens elf jaar in het gevangenisziekenhuis. Hij had geen vogels op Alcatraz, maar bracht de meeste tijd door met lezen en schrijven. Een afnemende gezondheid leidde in 1959 tot zijn overplaatsing naar het Medical Center for Federal Prisoners in Springfield, Missouri, waar hij op 21 november 1963 overleed.
Nee. Hollywood produceerde veel films die Alcatraz over-dramatiseerden, vooral in de jaren 1930 en 1940, vaak met brutale bewakers en gewelddadige episodes die geen basis hadden in de werkelijkheid.
Alcatraz was een harde gevangenis, maar wel een eerlijke; de meeste voormalige veroordeelden zullen met tegenzin toegeven dat het eiland veiliger was en beter werd bestuurd dan veel andere gevangenissen waar zij hebben gezeten.
Voor meer informatie over hoe het eiland is geportretteerd (en verkeerd voorgesteld) in de films kunt u de speciale tentoonstellingen van Building 64 bezoeken.
Zoiets. Het uitgebreide netwerk van tunnels in de film "The Rock" is fictief en bestond alleen op een Hollywood soundstage. De tunnels op het eiland zijn veel minder indrukwekkend.
Het gevangenisgebouw staat op de resten van een 19e eeuwse soldatenbarak die in 1857 door het leger werd gebouwd als onderdeel van het oorspronkelijke fort op Alcatraz. Toen het leger de gevangenis in 1912 voltooide, werden verschillende van deze oude kamers omgebouwd tot ondergrondse cellen voor eenzame opsluiting, officieel "kerkers" genoemd. Het leger bleef deze ondergrondse cellen gebruiken tot de sluiting van de Disciplinaire Barakken in 1934. Het gevangeniswezen bleef ze gebruiken tot 1938. Directeur James Johnston beval de kerkers te verlaten toen de moderne isoleercel ("D Block") in 1941 klaar was.
4½ jaar. Capone arriveerde op 22 augustus 1934 op het eiland, samen met 52 andere veroordeelden uit Atlanta Federal Penitentiary, Georgia. Hij had verschillende banen op het eiland, waaronder het vegen van het cellenhuis en werken in de wasserij. Capone was niet populair op Alcatraz; hij kreeg geen speciale privileges, maar zijn beruchtheid maakte hem een doelwit voor andere gevangenen. Capone kreeg ruzie met een andere gevangene op de recreatieplaats en werd acht dagen in isolatie geplaatst. Terwijl Capone in de kelder van de gevangenis werkte, stak een gevangene die in de rij stond te wachten op een knipbeurt hem neer met een schaar. Capone kreeg uiteindelijk de symptomen van syfilis, een ziekte die hij al jaren bij zich droeg, maar die hij niet had laten behandelen. Begin 1939 brachten de autoriteiten hem over naar het Federal Correction Institute Terminal Island in Zuid-Californië om de rest van zijn straf van 11 jaar uit te zitten.
Niet volgens de regering. In de periode dat de federale gevangenis operationeel was, waren 36 gevangenen betrokken bij 14 ontsnappingspogingen. 23 werden gepakt, zes werden doodgeschoten en twee verdronken. Vijf mannen verdwenen en werden nooit meer gezien, maar de kans is groot dat ze zijn verdronken en dat hun lichamen nooit zijn teruggevonden. Eén gevangene haalde het tot aan de rotsen onder de Golden Gate Bridge, waar hij bewusteloos en bijna dood werd gevonden. Hij werd binnen 24 uur teruggebracht naar het eiland.
Maar toen Alcatraz tussen 1861 en 1933 als militaire gevangenis functioneerde, ontsnapte een onbekend aantal mannen rechtstreeks van het eiland of uit werkgroepen op het vasteland.
