De geschiedenis van de Windy City is diep verweven met de geschiedenis van de Chicago River-de waterweg imposante aanwezigheid kan worden gevoeld in de hele stad, en de impact ervan op de metropool is enorm geweest. In veel opzichten zou je zelfs kunnen zeggen dat de geschiedenis van de Chicago rivier de geschiedenis van de stad zelf is.

Een uitstekende manier om over de geschiedenis van het waterwegenstelsel van Chicago te leren is tijdens een City Cruises riviertour, zoals de klassieke Seadog River & Lake Architectural Tour, de Best of Chicago architectuur tour, of de immer populaire Chicago Riverwalk tour.

De Chicago River heeft een natuurlijke en onnatuurlijke geschiedenis en niet alleen wanneer hij groen geverfd is voor St. Patrick's Day.

Van Lake Michigan tot de South Branch, hier is hoe de Chicago rivier de Windy City door de eeuwen heen heeft beïnvloed.

 

Inheemse volkeren die in het gebied leefden noemden de rivier Chigagou

Voor de aanval van de Europese bezetting en kolonisatie, wemelde het in Chicago van de wilde flora en fauna - herten, vossen, zwarte beren en vooral bevers. Bever, in wezen, was een melkkoe, een die uiteindelijk de Europese kolonisatie voedde, als beverbont en castoreum (een essentie gewonnen uit bevers, vaak gebruikt in colognes en parfums) waren zeer begeerd in Europa.

Inheemse volkeren die leefden in wat nu Chicago is noemden de rivier Chigagou, of de "wilde knoflook plaats." De Archaïsche, Upper Mississippian, en Woodland volkeren (en de Potawatomi en Miami volkeren die later naar het gebied verhuisden) waren zeer bedreven in het bevaren van het water van de Chigagou en vertrouwden erop als bron van drinkwater en voedsel en als transportmiddel voor zaken als handel en jacht.

 

De stad Chicago werd gesticht door Europese kolonisten...

De vroege kolonisten waren lang niet zo bedreven als de mensen wier land zij hadden gestolen, maar op een gegeven moment leerden zij de slimme trucs om de rivier te bevaren, waaronder een handige binnenweg die de reistijd drastisch verkortte, al moesten de kano's over een paar mijl modderige oversteekplaats naar de Grote Meren.

Die tip bracht de Europese kolonisten op hun beurt op het idee om een stad te stichten waar nu Chicago ligt, gezien de gunstige omstandigheden van het snelle vervoer tussen de Mississippi en de Grote Meren - twee van de belangrijkste handels- en transportnetwerken van Noord-Amerika.

Het Verdrag van Greenville uit 1795 werd gesloten tussen de Verenigde Staten en een confederatie van inheemse Amerikaanse stammen. Het resultaat was dat de Verenigde Staten eigenaar werden van een stuk land van 6 mijl aan de monding van de rivier, en de rest is geschiedenis: elke stad die op dit knooppunt werd gesticht, zou een commercieel succes worden.

 

 

Obstakels overwinnen op de Chicago rivier

Toen de locatie bekend werd, trokken steeds meer mensen naar het gebied om te profiteren van de ideale ligging aan een belangrijke handelsroute. Voordat de mens de rivier echter manipuleerde, draaide deze naar het zuiden bij wat nu Michigan Avenue is, en daarom moesten zeelieden bij het in- en uitvaren van de haven om een zandbank heen varen.

Het was vooral een uitdaging, zo niet onmogelijk, voor grotere schepen, die vaak vlak voor de haven voor anker gingen en hun goederen overlaadden op kleinere schepen die wel om de zandbank heen konden.

Tussen 1816 en 1828 werden een paar kanalen door de zandbank gegraven, maar geen enkele was succesvol en werd steeds weer met zand aangevuld. In 1833 gaf het Amerikaanse Congres het groene licht voor de bouw van pieren en andere maatregelen om de haven te versterken en te verbeteren. Deze missie was over het algemeen een succes, en grotere schepen konden eindelijk met weinig moeite de haven in- en uitvaren.

In 1836 begon de algemene vergadering van Illinois met de aanleg van het enorme Illinois and Michigan-kanaal dat de zandbank zou omzeilen. De aanleg van het 96 mijl lange kanaal duurde ongeveer 12 jaar, waarbij Ierse immigranten werden ingezet. Na de voltooiing van het kanaal zouden de Verenigde Staten en hun positie in de wereld voorgoed veranderen.

 

Grote verbeteringen aanbrengen aan de belangrijkste waterwegen van Chicago

Na verloop van tijd werden meer wijzigingen aangebracht aan de haven en het landschap van de Chicago River. Er werd een uitgebreid rioolsysteem aangelegd en de stad verrees in wezen uit de modder: de haven werd uitgebreid en de rivier werd uitgebaggerd en verbreed, zodat de stroom vanaf Lake Michigan naar het westen keerde.

In 1900 werd het 28 mijl lange Sanitary and Ship Canal voltooid, in de hoop de plaatselijke waterkwaliteit te verbeteren - een poging die werd gedwarsboomd door degenen die per ongeluk of bewust vervuilende stoffen dumpten in Lake Michigan, de drinkwaterbron van de stad.

Nog meer pogingen om de plaatselijke drinkwaterkwaliteit te verbeteren werden in 1910 ondernomen met de aanleg van het 8 mijl lange North Shore Channel en het 16 mijl lange Cal-Sag Channel, dat in 1922 werd voltooid. Beide werken breidden de jurisdictie van het Sanitair District uit en de projecten waren gedeeltelijk succesvol in het omleiden van de rivier van het Michiganmeer. In 1929 werd een zeer grote bocht in de rivier rechtgetrokken om de stroom van rivier- en treinverkeer te vergemakkelijken.

 

Chicago's rivierscene in de moderne tijd

In meer recente jaren hebben de inwoners van Chicago gepleit voor en stappen ondernomen om de rivier met meer respect te behandelen, hoewel de traditie van het groen verven voor de St. Patrick's Day parade blijft bestaan en in 2022 zijn 60e verjaardag viert.

Het is nog steeds geen bron van drinkwater - je wilt er niet eens in zwemmen, echt niet - maar de de-industrialisatie in het midden van de 20e eeuw hielp met milieuproblemen die bijdragen aan de slechte waterkwaliteit, en het heeft enkele verbeteringen gezien.

Veel bedrijven en restaurants hebben zich gevestigd langs de oevers van de rivier, vooral sinds de bouw begon van de Chicago Riverwalk in 2001. Het laatste deel van het multifunctionele pad opende in 2016, en vandaag de dag loopt de populaire route langs de waterkant in westelijke richting langs de rivier en Wacker Drive, helemaal van Lake Michigan naar Lake Street.