Η ΙΣΤΟΡΊΑ ΤΗΣ ΒΆΡΚΑΣ ΝΙΑΓΆΡΑ
Καθώς πλησιάζουν οι θερμότερες ανοιξιάτικες θερμοκρασίες και τα παχιά στρώματα πάγου αρχίζουν να λιώνουν, αρχίζει ο τουρισμός στους καταρράκτες του Νιαγάρα στο Οντάριο. Οι επισκέπτες των καταρρακτών του Νιαγάρα μπορούν να απολαύσουν μια πιο κοντινή ματιά στους καταρράκτες καθώς συμμετέχουν σε πολλές φιλικές προς την οικογένεια δραστηριότητες. Πολλοί που επισκέπτονται τους καταρράκτες του Νιαγάρα στον Καναδά ρωτούν συχνά για το ιστορικό, εγκαταλελειμμένο ναυάγιο που βρίσκεται λίγα λεπτά από το χείλος των καταρρακτών του πετάλου. Αναρωτιέστε γιατί το ναυάγιο βρίσκεται ακόμη και σήμερα στο ίδιο σημείο, όπως ήταν πριν από σχεδόν 95 χρόνια; Διαβάστε παρακάτω για να μάθετε την ιστορία και την ιστορία πίσω από το εγκαταλελειμμένο πλοίο.
6 ΑΥΓΟΎΣΤΟΥ 1918
Στις 6 Αυγούστου του 1918, πάνω από 95 χρόνια πριν από την ύπαρξη της Hornblower Niagara Cruises, το ρυμουλκό "Hassayampa" του καπετάνιου John Wallace αντιμετώπισε έντονα ρεύματα στην αμερικανική πλευρά του ποταμού και το πλοίο που ρυμουλκούσε αποκολλήθηκε περίπου 1,6 χιλιόμετρα (1 μίλι) προς τα πάνω. Η φορτηγίδα (το Niagara Scow) που περιείχε 2.000 τόνους βράχων και άμμου άρχισε να κινείται εκτός ελέγχου προς την καναδική πλευρά των καταρρακτών του Νιαγάρα, προετοιμάζοντας τον εαυτό της για τη βουτιά στους καναδικούς καταρράκτες του πετάλου. Ο Gustav Lofberg, 51 ετών και ο James Henry Harris, 53 ετών, είχαν εγκλωβιστεί στο ρυμουλκό όταν αυτό άρχισε να κινείται εκτός ελέγχου. Η φορτηγίδα πλησίασε σε απόσταση σχεδόν 2.500 μέτρων από το χείλος των καταρρακτών Horseshoe Falls και οι άνδρες αντέδρασαν γρήγορα και άνοιξαν τις πόρτες απόρριψης του πυθμένα και το ρυμουλκό προσγειώθηκε στα ρηχά ορμητικά νερά.
Ο ΑΓΩΝΑΣ
Οι άνδρες έβρισκαν τρόπους να μετατοπίσουν 50 τόνους βάρους στο μπροστινό μέρος της λέμβου για να ανακουφίσουν το βάρος της. Με τις τελευταίες ελπίδες να σώσουν τη ζωή τους, οι άνδρες ξερίζωσαν ξύλα από το εσωτερικό της φορτηγίδας για να δημιουργήσουν ένα αυτοσχέδιο βαρούλκο, με την ελπίδα ότι κάποιος ή με κάποιο τρόπο θα έφτανε στην ακτή. Μετά από μια επιτυχημένη προσπάθεια, οι άνδρες προσκολλήθηκαν στο βαρούλκο και περίμεναν υπομονετικά μέχρι να έρθει πρόσθετη υποστήριξη για να βοηθήσουν.
Η ΔΙΆΣΩΣΗ
Τα έντονα ορμητικά ρεύματα πάνω από τους καταρράκτες δεν επέτρεπαν στα σκάφη διάσωσης να πλησιάσουν με ασφάλεια τόσο κοντά στο χείλος του γκρεμού και οι διασώστες έπρεπε να καταστρώσουν ένα καλύτερο σχέδιο διάσωσης. Καθώς η νύχτα πλησίαζε γρήγορα, χιλιάδες άνθρωποι συνέρρευσαν στο Goat Island στους καταρράκτες του Νιαγάρα στη Νέα Υόρκη και στο Table Rock στην καναδική πλευρά, για να παρακολουθήσουν την ηρωική συμπεριφορά αυτών των δύο ανδρών. Έγιναν πολλές προσπάθειες να σωθούν αυτοί οι άνδρες, πρώτα από την Πυροσβεστική Υπηρεσία των Καταρρακτών του Νιαγάρα στους Καταρράκτες του Νιαγάρα, στο Οντάριο, με το να σταθεί στην οροφή του σταθμού παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας του Τορόντο και να πυροβολήσει ένα σχοινί ανεπιτυχώς και δεύτερον από την Αμερικανική Ακτοφυλακή από το Γιανγκστάουν της Νέας Υόρκης, . Μετά από περισσότερες από 19 ώρες και οι δύο άνδρες διασώθηκαν με τη βοήθεια ενός ναυαγοσωστικού σταθμού που πυροβόλησε μια ισχυρότερη γραμμή από την οροφή του σταθμού παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας του Τορόντο. Ο William "Red Hill" διακινδύνευσε τη ζωή του και βοήθησε τους άνδρες να σωθούν.
ΠΟΎ ΕΊΝΑΙ Η ΠΛΩΤΉ ΒΆΡΚΑ ΝΙΑΓΆΡΑ ΣΉΜΕΡΑ;
Σήμερα η λέμβος εξακολουθεί να βρίσκεται στο ακριβές σημείο όπου είχε κολλήσει το 1918 και κανείς δεν την έχει αγγίξει ή επιχειρήσει να την μετακινήσει. Οι επισκέπτες που επιθυμούν να δουν από κοντά το πλοίο μπορούν να το δουν καλύτερα από το Niagara Parkway, δίπλα στον αχρησιμοποίητο πλέον σταθμό παραγωγής ενέργειας του Τορόντο.
Αν βρεθείτε στους καταρράκτες του Νιαγάρα στον Καναδά αυτή τη σεζόν, φροντίστε να αφιερώσετε χρόνο για να επισκεφθείτε το Niagara Parkway για να δείτε το περίφημο "Niagara Scow".