Το 1969, μια ομάδα ιθαγενών Αμερικανών ακτιβιστών με την ονομασία Ινδιάνοι όλων των φυλών έφτασε στο νησί Αλκατράζ. Μίλησαν ενάντια στην πολιτική εξόντωσης της κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών και στην ευρύτερη δυσχερή θέση των ιθαγενών Αμερικανών. Η GGNRA τιμά αυτή την ιστορία με την ειδική έκθεση "Red Power on Alcatraz: Perspectives 50 Years", το οποίο αφηγείται την ιστορία της 19μηνης κατάληψής τους στο Νησί, μια στιγμή καμπής στο κίνημα για τα πολιτικά δικαιώματα των ιθαγενών Αμερικανών. Η έκθεση, η οποία θα διαρκέσει 19 μήνες, προσκαλεί τους επισκέπτες να δουν φωτογραφίες των Ilka Hartmann και Stephen Shames, πρωτότυπο υλικό από τη συλλογή του Kent Blansett και συνεισφορές από την κοινότητα των βετεράνων καταληψιών. Για περισσότερες πληροφορίες, επισκεφθείτε την ιστοσελίδα https://www.nps.gov/goga/red-power-on-alcatraz.htm.

Σημειώσεις για τους καλλιτέχνες

Ilka Hartmann

Η Ilka Hartmann ήρθε στις Ηνωμένες Πολιτείες όταν ήταν σχεδόν 23 ετών. Αρχικά φοιτήτρια προτεσταντικής θεολογίας, σύντομα ερωτεύτηκε τη φωτογραφία. Στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Μπέρκλεϊ, όπου σπούδαζε γερμανική λογοτεχνία και δίδασκε γερμανική γλώσσα, επηρεάστηκε βαθιά από το κίνημα κατά του πολέμου του Βιετνάμ, επειδή είχε γεννηθεί και η ίδια σε έναν πόλεμο, τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Ως νεαρό κορίτσι που μεγάλωνε στη μεταπολεμική Γερμανία, έμαθε στο σχολείο για τις πρόσφατες διακρίσεις, τις διώξεις και τελικά τη δολοφονία εκατομμυρίων ανθρώπων στη χώρα της. Στη δεκαετία του 1960 στο Μπέρκλεϊ και στο κοντινό San Francisco State, υπήρχε επίσης μια αυξανόμενη συνειδητοποίηση ότι οι διάφορες εθνοτικές ομάδες αυτής της κοινωνίας δεν εκπροσωπούνταν ισότιμα ούτε στο πρόγραμμα σπουδών των πανεπιστημίων. 

Σύντομα ένα ισχυρό κίνημα διαμαρτυρίας για τις εθνοτικές σπουδές ξέσπασε και στα δύο σχολεία, γνωστό ως "Απεργία του Τρίτου Κόσμου" το 1969. Η Ilka πήρε μέρος στην απεργία και φωτογράφισε τις πορείες και τα συλλαλητήρια για τη φοιτητική εφημερίδα "The Daily Cal". Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, έμαθε για τη La Nada, η οποία ήταν η εκπρόσωπος του μικρού συλλόγου ιθαγενών Αμερικανών στην πανεπιστημιούπολη.

Στις 9 Νοεμβρίου 1969, είδε στην Daily Cal ότι κατά τη διάρκεια της νύχτας, 14 άτομα πήραν μια βάρκα στο Αλκατράζ για να διεκδικήσουν το νησί για τους Ινδιάνους. Τι επρόκειτο να συμβεί στο αχρησιμοποίητο νησί στη μέση του κόλπου; Από όλους τους "λαούς του Τρίτου Κόσμου", οι Ινδιάνοι είχαν αναγνωριστεί λιγότερο στις διαδηλώσεις και τώρα είχαν καταφέρει μια συμβολική χειρονομία που πυροδότησε τη φαντασία όλων και δημιούργησε τεράστια υποστήριξη στην πανεπιστημιούπολη και σε ολόκληρη την περιοχή του Μπέι.

Μόλις στις 30 Μαΐου 1970 η Ίλκα έφτασε στο Νησί, επειδή δεν γνώριζε κανέναν ιθαγενή Αμερικανό, αλλά παρακολουθούσε καθημερινά τα γεγονότα στις εφημερίδες. Όταν οι καταληψίες κάλεσαν τους υποστηρικτές να φέρουν μπουκάλια με νερό, η Ίλκα μπόρεσε τελικά να δει η ίδια την Κατάληψη. Με μια δανεική Pentax και μια παλιά Leica, που της είχε δώσει ο δάσκαλος φωτογραφίας της, τράβηξε φωτογραφίες των καταληψιών και συνάντησε τους πρώτους Ινδιάνους, αρκετοί από τους οποίους παρέμειναν φίλοι ζωής.

Τον Μάρτιο του 1971, ο Ίλκα πραγματοποίησε ένα δεύτερο ταξίδι με ένα μικρό ταχύπλοο και αρκετούς καταληψίες στο νησί. Στις 11 Ιουνίου 1971, ο Ilka έτυχε να βρίσκεται στον τηλεοπτικό σταθμό KQED όταν μια φωνή ανακοίνωσε από την ενδοεπικοινωνία ότι οι Ινδιάνοι απομακρύνονται από το Αλκατράζ. Όλοι άρχισαν να τρέχουν και η Ilka ανέβηκε στο φορτηγάκι VW του τηλεοπτικού συνεργείου και ήταν εκεί για να καταγράψει τα γεγονότα. Σύντομα, οι φωτογραφίες της από το Αλκατράζ δημοσιεύτηκαν σε μικρές ινδιάνικες εφημερίδες και την προσκαλούσαν σε εκδηλώσεις των ιθαγενών Αμερικανών. 

Με το έργο αυτό ξεκίνησε η καταγραφή από την Ilka Hartmann της ζωής των ιθαγενών Αμερικανών όπως είναι σήμερα, στην πόλη ή στον καταυλισμό, στην οικογένεια ή σε πολιτικές οργανώσεις όπως το Αμερικανικό Ινδιάνικο Κίνημα. Έκτοτε, έχει δημιουργήσει πολλά φωτογραφικά δοκίμια, που περιλαμβάνουν ιθαγενείς Αμερικανούς σε πολυσύχναστες αστικές κοινότητες και σε απομονωμένους καταυλισμούς, τους ακτιβιστές του Αμερικανικού Ινδιάνικου Κινήματος, πορτρέτα γνωστών ιθαγενών Αμερικανών και απεικονίσεις φυλών όπως οι Navajo, οι Omaha και οι Pomo. Οι εικόνες της έχουν εκτεθεί σε πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών και της πατρίδας της Γερμανίας, και έχουν δημοσιευθεί σε εφημερίδες, βιβλία και ταινίες.

Ο ιστότοπός της, www.ilkahartmann.com, είναι ένα αρχείο όλων των έργων της.

Stephen Shames

Ο Stephen Shames πήγε στο Αλκατράζ μαζί με τον φίλο του και συνάδελφό του φωτογράφο Alan Copeland αμέσως μετά τη διεκδίκηση του νησιού από τους Ινδιάνους όλων των φυλών. Έγινε φίλος με τον Richard Oakes και οι τρεις τους δημιούργησαν το βιβλίο "Alcatraz is Not an Island" με φωτογραφίες και κείμενο του Richard Oakes. Ωστόσο, το βιβλίο δεν εκδόθηκε ποτέ, ίσως επειδή το δοκίμιο του Richard φαινόταν πολύ ριζοσπαστικό εκείνη την εποχή για τους εκδότες βιβλίων της Ανατολικής Ακτής. 

Αυτό το φωτογραφικό δοκίμιο περιέχει φωτογραφίες που τραβήχτηκαν το 1969 στο Αλκατράζ, καθώς και εικόνες από την Kashia Band of Pomo Indians (φυλή Annie Oakes) στη Βόρεια Καλιφόρνια, το πρόγραμμα Ateyapi (πατρότητα) στο Rapid City της Νότιας Ντακότα, τη φυλή Navajo στο Torreon του Νέου Μεξικού και το Crow Pow Wow κοντά στο Billings της Μοντάνα.

Kent Blansett

Ο Kent Blansett είναι απόγονος των Cherokee, Creek, Choctaw, Shawnee και Potawatomi από τις οικογένειες Blanket, Panther και Smith. Είναι αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Ινδιάνικων Αμερικανικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο της Νεμπράσκα στην Ομάχα. 

Ο Κεντ είναι επίσης εκτελεστικός διευθυντής του American Indian Digital History Project, ενός δωρεάν ιστότοπου για την ψηφιοποίηση σπάνιων εκδόσεων και εφήμερων των ιθαγενών. Έχει δημοσιεύσει πολυάριθμα κεφάλαια βιβλίων και άρθρα, μεταξύ των οποίων: "San Francisco, Red Power, and the Emergence of an Indian City" και "When the Stars Fell from the Sky: The Cherokee Nation and Autonomy during the Civil War". Είναι ο συγγραφέας της πρώτης βιογραφίας για τον ηγέτη των δικαιωμάτων των ιθαγενών Akwesasne Mohawk Richard Oakes, βασικό πρόσωπο στην κατάληψη του νησιού Αλκατράζ το 1969 από την οργάνωση "Ινδιάνοι όλων των φυλών". 

Το βιβλίο του Κεντ A Journey to Freedom (Ταξίδι προς την ελευθερία ) εκδόθηκε το 2018: Richard Oakes, Alcatraz, and the Red Power Movement (Ο Ρίτσαρντ Όουκς, το Αλκατράζ και το κίνημα της Κόκκινης Δύναμης ) αναδεικνύει τον καθοριστικό ρόλο του Όουκς στον ακτιβισμό της Κόκκινης Δύναμης καθ' όλη τη διάρκεια των δεκαετιών 1960 και 1970. Η ηγεσία του Oakes πυροδότησε απελευθερωτικά κινήματα στο Αλκατράζ, το Φορτ Λότον, το Πιτ Ρίβερ, το Κλίαρ Λέικ, το Ρατλσνέικ Άιλαντ και σε όλη την ινδιάνικη χώρα. Είναι αποδέκτης πολλών υποτροφιών και βραβείων για την επιστημονική του εργασία σχετικά με την κατάληψη του Αλκατράζ. Τα επόμενα δύο βιβλιογραφικά του σχέδια περιλαμβάνουν μια ιστορία του Ταμείου για τα δικαιώματα των ιθαγενών Αμερικανών και το Red Power and Popular Culture.

Η έκθεση του Κεντ, "Not Your Indians Anymore", είναι μια συλλογή αυθεντικών αντικειμένων, σπάνιων μέσων, φωτογραφιών που δεν έχουν δει ποτέ πριν, άλμπουμ, βίντεο, έργων τέχνης, κόμικς και άλλων εφήμερων που τεκμηριώνουν την ιστορία πίσω από την κατάληψη του Αλκατράζ από το 1969-1971. Τα αντικείμενα που εμφανίζονται σε αυτή την έκθεση προέρχονται από την ιδιωτική του συλλογή, την οποία έχει περάσει τα τελευταία δεκαοκτώ χρόνια συλλέγοντας και διατηρώντας αντικείμενα που σχετίζονται με την κατάληψη του Αλκατράζ. 

Το βιβλίο του Κεντ αποτελεί το αντικείμενο της έκθεσής του, η οποία παρέχει μια πλούσια επισκόπηση της ιστορίας της Κατοχής από τα πρώτα χρόνια των δικαιωμάτων των ιθαγενών μέχρι τις απαρχές και την κληρονομιά της κατάληψης του Αλκατράζ. Πέρα από μια λεπτομερή ματιά στις ρίζες του κινήματος της Κόκκινης Δύναμης, όπως αφηγούνται μέσα από μέσα ενημέρωσης και σπάνια αντικείμενα, το "Not Your Indians Anymore" διερευνά επίσης τον μετασχηματιστικό αντίκτυπο που είχε η Κατοχή στα δημοφιλή κόμικς, από τον Σούπερμαν και τον Μπάτμαν μέχρι τα σύγχρονα κόμικς των ιθαγενών, όπως το Tribal Force και άλλα. 

Ομοίως, οι επισκέπτες θα γνωρίσουν τους ντόπιους καλλιτέχνες του Rock N' Roll που προσέφεραν το ταλέντο τους για να δημιουργήσουν το soundtrack του κινήματος της Κόκκινης Δύναμης. Κατά τη διάρκεια της περιπλάνησης στην ιστορία της κατάληψης του Αλκατράζ, οι επισκέπτες μπορούν να δουν και να ακούσουν σπάνιο κινηματογραφικό υλικό που κατέγραψαν οι διάσημοι φωτογράφοι Blaine Ellis και Walter Chappell τις πρώτες εβδομάδες της κατάληψης. Το "Not Your Indians Anymore" αποτελεί μέρος του συνεχιζόμενου εορτασμού της 50ής επετείου της κατάληψης του Αλκατράζ, που χρηματοδοτείται από την Υπηρεσία Εθνικού Πάρκου.

Brooks Townes

Ο φωτογράφος Brooks Townes ζούσε σε ένα ιστιοφόρο στο Sausalito όταν ρωτήθηκε από τους διοργανωτές της Κατοχής αν θα μπορούσε να συγκεντρώσει αρκετούς συναδέλφους του ιστιοπλόους και σκάφη για να μεταφέρει 60 Ινδιάνους στο Αλκατράζ. Το ξημέρωμα της επόμενης ημέρας, 20 Νοεμβρίου 1969, μπορούσε και το έκανε... μόνο που εμφανίστηκαν 93 Ινδιάνοι, οπότε δύο από τα τρία σκάφη έπρεπε να κάνουν δύο ύπουλα κυκλικά ταξίδια στον "Βράχο" χωρίς φώτα στο σκοτάδι. Βλέποντας ότι δεν υπήρχαν φωτογράφοι στο Αλκατράζ, ο Τάουνς πρότεινε στον αρχηγό της κατάληψης Ρίτσαρντ Όουκς να του δοθεί η άδεια να επιστρέψει με κάμερες.

Ο Oakes συμφώνησε και τα πρώτα εννέα πρωινά πριν από την ανατολή του ήλιου, ο Townes κατέβηκε από το τελευταίο πλοίο από το Sausalito και φωτογράφιζε μέχρι τα μέσα του πρωινού. Όταν η ακτοφυλακή δεν κοιτούσε, έπαιρνε σημαία για μια βόλτα με σκάφος στην προβλήτα Fisherman's Wharf για να παρέχει στα ειδησεογραφικά πρακτορεία του Σαν Φρανσίσκο φωτογραφίες που απεικόνιζαν την καυτή ιστορία. Για να μην γίνει αντιληπτός από τους ομοσπονδιακούς αξιωματικούς, που παρακολουθούσαν το νησί τη νύχτα, δεν μπορούσε να χρησιμοποιηθεί φωτογραφικό φλας. Οι φωτογραφίες του τραβήχτηκαν με το διαθέσιμο φως.  

Ο Τάουνς πιστεύει ότι οι δικές του είναι οι μόνες ειδησεογραφικές φωτογραφίες από την έναρξη της Κατοχής, πριν από την Ημέρα των Ευχαριστιών, εκτός από μερικές, όταν η San Francisco Chronicle και η KRON-TV έστειλαν εικονολήπτες μαζί με ομοσπονδιακούς αξιωματούχους γύρω στις 9 π.μ. για μία ή δύο ώρες το πρώτο πρωί.

Ο Townes εργάστηκε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του ως δημοσιογράφος για ημερήσιες εφημερίδες και ναυτιλιακά περιοδικά. Έχει συνταξιοδοτηθεί στον βορειοδυτικό Ειρηνικό.